W 2014 r. w Iraku powstała grupa o nazwie Ansar Allah al-Awfija – AAA  (Lojalni Pomocnicy Boga), jedna z kilkudziesięciu szyickich milicji, która weszła w skład Al-Haszd asz-Szaabi (Ludowej Mobilizacji), koalicji ok. 70 szyickich milicji (ok. 80 tys. członków), walczących z Państwem Islamskim i wspierającymi go sunnickimi organizacjami. Na czele Ludowej Mobilizacji stanął Dżamal Dżafar Ibrahimi alias Abu Mahdi al-Muhandis, dowódca Kataib Hezbollah (Batalionów Partii Boga). Stany Zjednoczone uznały go za globalnego terrorystę, poszukiwanego przez Interpol i Kuwejt za przeprowadzone tam w 1983 r. zamachy na ambasady USA i Francji. Al-Muhandis przez wiele lat działał w Iranie. W styczniu 2015 r. określił się jako „dezerter” z Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (Sepah-e Pasdaran-e Enqelab-e Eslami) w Iranie. Być może wystąpił z Korpusu, ale wciąż działał na rzecz Iranu i libańskiego Hezbollahu. Zginął w Bagdadzie w nocy z 2 na 3 stycznia 2020 r., w wyniku amerykańskiego nalotu, wraz z gen. Kasimem Sulejmanim, dowódcą jednostki „Quds” („Jerozolima”).

            Ansar Allah al-Awfijja została założona przez Hajdara Gharawiego. Współpracowała z Liwa al-Hamad (Brygada Hamad) i Liwa al-Sadik (Brygadą Sadika). Ideologicznie związana jest z Iranem i irackimi sadrystami – ruchem religijno-politycznym wywodzącym się od Muhammada Muhammada Sadika as-Sadra, zabitego w 1992 r. w An-Nadżafie. W Iraku grupa walczyła z Dżajsz Ridżal at-Tarika an-Nakszbandijja (Armią Podążających Ścieżką Nakszbandijji), zbrojnym odłamem tariki nakszbandijja, na czele której stał Izzat Ibrahim al-Duri, zastępca Saddama Husajna. W skład Armii Nakszbandijja wchodzili głównie byli zawodowi żołnierze iraccy. W listopadzie 2015 r. AAA wysłała część bojowników do Syrii, gdzie wspierali działania wojsk reżimu w Damaszku i sił rosyjskich przeciwko rebeliantom, przede wszystkim w rejonie Aleppo. Współpracowała tu z inną iracką grupą szyicką – Harakat Hezbollah an-Nudżaba (Ruchem Partii Bożych Szlachetnych), także wchodzącej w skład Al-Haszd asz-Szaabi. W maju i czerwcu 2017 r. AAA brała udział w ofensywie pod Al-Tanaf, na granicy syryjsko-irackiej, niedaleko granicy z Jordanią. Prowadzona ona była przez syryjskie wojska rządowe i wspierające ją ugrupowania szyickie przeciwko syryjskim rebeliantom, na czele z Wolną Armią Syryjską (WAS). Pomimo pomyślnego przebiegu ofensywa została wstrzymana na skutek nalotów amerykańskiego lotnictwa, wspierającego WAS. Ofensywa Al-Tanaf była częścią działań wojsk syryjskich na pustyni Hamad (hamada – płaska pustynia kamienista). Po rozdzieleniu wrogich sił Amerykanie zaproponowali rebeliantom relokację do północnej Syrii i wstąpienie w szeregi Syryjskich Sił Demokratycznych, będących koalicją kurdyjskich i arabskich bojówek walczących z Państwem Islamskim, lub przerzucenie do Jordanii, lecz rebelianci odmówili.