Hamas, czyli polityczno-militarna organizacja fundamentalistyczna działająca w Palestynie już od końca 1987, za główny cel swojej działalności stawia sobie całkowite zniszczenie  Izraela oraz włączenie zajmowanych przez niego terenów do przyszłego, teokratycznego państwa palestyńskiego, w którym wszystkie sprawy poczynając od politycznych, aż po aspekty życia codziennego miałyby być regulowane prawem szariatu. Słowo Hamas tłumaczy się z języka arabskiego jako „zapał” lub „gorliwość”. Jest to akronim nazwy Harakat al-Mukawama al-Islamijja (Islamski Ruch Oporu). Ugrupowanie wyodrębniło się z Braci Muzułmanów (Al-Ichwan al-Muslimin) w Gazie, po wybuchu pierwszej intifady.  Ze względu na konserwatywne poglądy głoszone przez bojowników Hamasu oraz regularne nawiązywanie do ideologii dżihadu, organizacja uznawana jest między innymi przez Unię Europejską oraz Stany Zjednoczone za grupę terrorystyczną. Geneza powstania ruchu jest ściśle związana z działalnością Braci Muzułmanów, których poglądy od początku wyrastały na kanwie fundamentalizmu islamskiego. Nie zmienia to faktu, iż członkowie Hamasu koncentrują swoje działania na osiągnięciu ściśle określonych celów politycznych, a mimo tego, iż pod jurysdykcją grupy, która sprawuje rządy w Strefie Gazy od 2006 r. do dziś, nastąpiła islamizacja tej części Palestyny, dla organizacji priorytetem jest walka z niewątpliwie sprawniejszym militarnie Izraelem oraz odrzucenie jakichkolwiek pokojowych rozwiązań pomiędzy obiema wrogimi stronami konfliktu.

Abstrahując od tradycyjnego sposobu postrzegania roli kobiety w konserwatywnym muzułmańskim społeczeństwie, Hamas regularnie angażował kobiety w działalność swojej organizacji i mimo tego, iż bojowniczki nigdy nie sprawowały funkcji decyzyjnych, ich zadania w zakresie logistyki czy szerzenia propagandy głoszonej przez palestyńskich fundamentalistów były i wciąż pozostają szeroko rozbudowane. Zdarzało się również, iż niektóre z kobiet motywowane nienawiścią do Izraela, dokonywały ataków samobójczych, co nierzadko uznawane było później przez osoby z ich otoczenia za bohaterską postawę, a krewni kobiet, które postanowiły poświęcić swe życie dla dobra swych palestyńskich braci, byli dumni ze swych córek, sióstr i kuzynek. Jako potwierdzenie tego typu zjawiska może posłużyć historia Ahlam at-Tamimi, która ze szczegółami zaplanowała atak samobójczy na jedną z pizzeri na terenie Izraela w 2001 roku. W zamachu zginęło piętnaście osób, wśród nich ośmioro dzieci, a co najmniej sto trzydzieści zostało dotkliwie rannych. Tym samym, Ahlam at-Tamimi przeszła do historii, jako sprawczyni jednego z najbardziej krwawych ataków w ciągu trwania całego konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Na uwagę zasługuje również fakt, iż sprawczyni wspomnianego zamachu samobójczego już dwa miesiące przed jego dokonaniem była zaangażowana w przeprowadzenie nieudanej akcji bombowej, która pomimo tego, iż zakończyła się porażką Hamasu, niezwykle znacząco wpłynęła na sam proces dokonywania podobnych ataków w przyszłości. Od tamtego czasu bowiem, do dokonywania “szybkich” zamachów, Hamas częściej posługuje się samobójcami, którzy z entuzjazmem przyjmują wizję poniesienia ofiary w walce z Żydami, aniżeli detonatorami czasowymi. Jeszcze długo po tragicznych wydarzeniach z 2001 roku, wielu członków Hamasu wielokrotnie podkreślało ogromny wkład i pracę Ahlam w walce z okupantem, bojownicy ponadto stwierdzili, iż doświadczenie oraz zmysł planowania kobiety były dla nich nieocenione.

Ahlam at-Tamimi niemal bezpośrednio po tym jak zaplanowany przez nią ze szczegółami zamach na pizzerię zakończył się sukcesem, wróciła do pracy jako dziennikarka i relacjonowała dla palestyńskich mediów przebieg całego wydarzenia. Wkrótce jednak kobieta została aresztowana przez Izrael oraz umieszczona w specjalnym więzieniu przeznaczonym dla kobiet wspierających aktywnie działalność Hamasu. Ponadto szacuje się, iż w latach 2002-2009 aż dziewięćdziesiąt sześć Palestynek próbowało dokonać ataków wymierzonych w ludność cywilną Izraela. Osiem z tych prób zakończyło się sukcesem, z czego tylko jeden atak był dokonany przez kobietę identyfikującą się bezpośrednio z Hamasem. W więzieniach na terenie Izraela ciągle przebywa wiele kobiet skazanych za próby dokonywania nieudanych zamachów. Część z nich zgodziła się udzielić wywiadów dla mediów zachodnich, w których relacjonuje między innymi sposób rekrutowania i szkolenia przyszłych bojowniczek Hamasu. Fundamentaliści palestyńscy często angażują kobiety w przygotowanie i przeprowadzanie ataków również z powodu dążenia do pogorszenia wizerunku swojego wroga na arenie międzynarodowej. Chodzi mianowicie o pewien zapis w izraelskim prawie zezwalający kobiecie, która urodziła dziecko w więzieniu na przebywanie z nim w areszcie przez dwa pierwsze lata jego życia, co tłumaczy się między innymi potrzebą zbudowania należytej więzi między matką a potomkiem, fakt ten jest bardzo często wykorzystywany jednak przez Hamas, który oskarża notorycznie Izrael o więzienie najmłodszych. W kontekście roli kobiet w palestyńskiej organizacji fundamentalistycznej, warto przytoczyć też akcję dokonaną na początku bieżącego roku, w ramach której członkowie Hamasu wykorzystali sporą ilość zdjęć nastolatek z całego świata, które miały na celu zachęcić izraelskich żołnierzy do zainstalowania pewnej aplikacji, która w rzeczywistości okazała się być zainfekowanym oprogramowaniem stworzonym przez bojowników, a jego zadaniem było pobieranie danych w postaci połączeń telefonicznych, kontaktów, czy wyszukiwanych haseł z telefonów członków armii.