6 grudnia 2023 r. do dymisji podał się minister ds. migracji Wielkiej Brytanii Robert Jenrick z powodu zdecydowanych nieporozumień co do kierunku polityki rządu w zakresie imigracji. Wydawało się też, że zagrożone jest stanowisko premiera Rishi Sunaka. Nastąpiło to po opublikowaniu przez rząd nadzwyczajnych przepisów mających na celu umożliwienie realizacji kontrowersyjnego programu deportacji nielegalnych imigrantów do Rwandy. Ustawa miała na celu uchylić orzeczenie Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii z 15 listopada, które uznało proponowany przez rząd program wysyłania tysięcy osób do obozu w Kigali za niezgodny z prawem. Sunak promował wprowadzenie stanu nadzwyczajnego, twierdząc, że dzięki temu plan deportacji nie będzie już powstrzymywany w sądach. W swoim liście z rezygnacją do premiera Jenrick napisał, że proponowane przepisy są „triumfem nadziei nad doświadczeniem”. Publikacja ustawy nastąpiła dzień po podpisaniu w Kigali przez brytyjskiego ministra spraw wewnętrznych Jamesa Cleverly’ego, nowego traktatu, który zawiera zobowiązania dotyczące traktowania osób ubiegających się o azyl, a wydalonych z Wielkiej Brytanii do Rwandy. W kwietniu 2022 r. Wielka Brytania podpisała porozumienie, na mocy którego część osób nielegalnie przybyłych do WB ma być wysłana do Rwandy, gdzie będą rozpatrywane ich wnioski o azyl. 14 czerwca 2022 r pierwszy lot deportacyjny do Rwandy został zablokowany w ostatniej chwili nakazem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. 29 czerwca 2022 r. Londyński Sąd Apelacyjny orzekł, że wysyłanie imigrantów do Rwand jest niezgodne z prawem w świetle brytyjskiej ustawy o prawach człowieka, która włącza Europejską Konwencję Praw Człowieka do prawa brytyjskiego. W listopadzie 2023 r. także Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii stwierdził, że Wielka Brytania jest stroną różnych konwencji, w tym konwencji dotyczącej uchodźców, która stanowi, że plan dotyczący Rwandy jest niezgodny z prawem ze względu na naruszanie praw człowieka w tym kraju lub w państwach pochodzenia uchodźców. Trybunał stwierdził, że Rwanda nie jest bezpieczna dla uchodźców i że ludzie mogą być wysyłani wyłącznie do krajów, które przestrzegają zasady non-refoulement (stanowi ona, że osobie, której odmówiono przyznania statusu uchodźcy, nie wolno deportować do kraju, w którym groziłoby jej niebezpieczeństwo prześladowania). Agencja Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) przedstawiła dowody na to, że Kigali złamało zasady zawarte w umowie z Izraelem.