Na przełomie lat 60. i 70. XX w. aktywne stały się w Japonii terrorystyczne organizacje kierujące się komunistyczną ideologią. Znaczny wpływ na ich działalność wywarła maoistowska rewolucja kulturalna w Chinach i idee propagowane przez komunistyczną Koreę Północną. Oprócz dążenia do zmiany systemu politycznego w Japonii, głównym wrogiem lewicowych ekstremistów były Stany Zjednoczone oraz przedstawiciele miejscowej klasy przemysłowej i finansów.
Kolumbijska Armia Wyzwolenia Narodowego (ELN) pretendowała do ideowej spuścizny po Erneście Che Guevarze. Źródłem jej inspiracji była też rewolucja kubańska. ELN powstała w 1964 r., stając się drugą co do wielkości i aktywności, po Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia – FARC (Rewolucyjnych Siłach Zbrojnych Kolumbii), lewacką partyzantką w Kolumbii.
Organizacja powstała w latach 30. XX w. na fali ruchów zjednoczeniowych ludności pochodzenia afrykańskiego w USA. Były one skierowane przeciwko rasizmowi białych Amerykanów, co znajdowało wyraz m.in. w tworzeniu własnych odmian chrześcijaństwa, islamu, a nawet judaizmu.
W kwietniu 2019 r. Państwo Islamskie przyznało się do pierwszego ataku przeprowadzonego w Demokratycznej Republice Kongo (DRK). Napastnicy wywodzili się z ugrupowania Allied Democratic Forces – ADF (Sojusznicze Siły Demokratyczne, franc. Forces démocratiques alliées – FDA), założonego w końcu 1995 r. i będącego ugandyjską opozycją przeciwko prezydentowi kraju Yoveriemu Museveniemu. W skład ADF wchodziły m.in. Allied Democratic Movement – ADM/A (Sprzymierzony Ruch Demokratyczny/Armia
Na przełomie 1995 i 1996 r. niedobitki Interahamwe i rwandyjskich sił zbrojnych, rekrutujący się spośród członków plemienia Hutu, utworzyły Armée de libération du rwanda – ALR pod przywództwem Paula Rwarakabidje. Działała ona we wschodniej części Zairu, a potem Demokratycznej Republiki Kongo. Jej celem było obalenie Paula Kagame, który doszedł do władzy w Rwandzie.
Najwyższa Prawda jest sektą zarejestrowaną w Japonii w 1989 r. jako stowarzyszenie religijne i kierowaną przez Shoko Asaharę (właściwe nazwisko Chizuo Matsumoto). W 1984 r. założył, pod pseudonimem Omu Shinsen no Kai, stowarzyszenie do ćwiczeń jogi, którego celem miało być wzbudzenie aktywności i siły członków organizacji. Po przeżyciu w Indiach, jak sam twierdził, „duchowego oświecenia” Matsumoto zmienił w 1987 r. nazwisko na Shoko Asahara.
W 1975 r. powstała w Libanie Ormiańska Tajna Armia na rzecz Wyzwolenia Armenii (Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia – ASALA). Jej założycielem i przywódcą był Hagop Hagopian (Akop Akopian), który wcześniej utrzymywał kontakty Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny, a być może także z Organizacją Abu Nidala, zdobywając wiele cennych znajomości wśród liderów palestyńskich organizacji i poznał ich metody działań.
W latach 70. serią zamachów terrorystycznych na infrastrukturę przemysłową zwrócili na siebie uwagę szkoccy separatyści. Army of Provisional Government of Scotland – APGS (Armia Tymczasowego Rządu Szkocji), zwana również Tartan Army (Armią Tartanową), po raz pierwszy dała znać o sobie w grudniu 1972 r. wysadzeniem słupa linii wysokiego napięcia w Wamphray.
Indonezja to najludniejszy kraj muzułmański świata, w którym żyje 270 mln ludzi, w tym 87 proc. wyznawców islamu. Funkcjonowało tu lub nadal działa wiele radykalnych ugrupowań muzułmańskich. Największą i najbardziej znaną organizacją jest Dżimah Islamija, założona w latach 80. XX w. przez Abdullaha Sungkara i Abu Bakara Baszira alias Abdus Samad.
Szare Wilki (Bozkurtlar) lub Idealiści (Ülkücülük), to młodzieżowe skrzydło skrajnie nacjonalistycznej tureckiej Milliyetci Hareket Partisi – MHP (Partii Ruchu Narodowego). Głośno o tej organizacji stało się po zamachu na Jana Pawła II, do którego doszło 13 maja 1981 r. Jej aktywnym członkiem był bowiem niedoszły zabójca papieża, Mehmet Ali Agca (noszący pseudonim „Imperator”) oraz kilku innych bojowników początkowo podejrzanych o współudział w tym spisku. Papież był dla Szarych Wilków symbolem wartości Zachodu, którymi pogardzali