29 lipca separatyści aspirujący do samostanowienia oraz przejęcia rządów na południu Jemenu zadeklarowali wdrożenie porozumienia o podziale władzy z rządem prezydenta Abd- Rabbu Mansoura al-Hadiego. Oświadczenie Południowej Rady Przejściowej (Al-Madżlis al-Intikali al-Janubij, Southern Transitional Council – STC) stanowi duży krok w stronę zakończenia wojny domowej w Jemenie. Mniej więcej w tym samym czasie Arabia Saudyjska, zaangażowana i stanowiąca od samego początku jedną ze stron konfliktu, przedstawiła propozycję przyspieszenia realizacji wstrzymanego porozumienia pokojowego, które podpisano w listopadzie 2019 r., w stolicy Królestwa Saudów. Głównym celem planu pokojowego było wypracowanie kompromisu między wspieranym przez Arabię Saudyjską rządem prezydenta Hadiego oraz południowymi separatystami. Obie strony są bowiem rzekomo sojusznikami w wojnie przeciwko ruchowi Husich w Jemenie (organizacja Ansar Allah, więcej na ten temat pod linkiem https://www.worldterror.pl/ansar-allah-pomocnicy-allaha), którzy sprawują kontrolę nad Saną – stolicą ogarniętego wojną państwa. Owe porozumienie zakłada między innymi utworzenie nowego rządu oraz powołanie nowego gubernatora i dyrektora ds. Bezpieczeństwa Adenu. Ponadto, umowa określa także, iż wszystkie grupy centralne powinny znajdować się pod kontrolą rządu. Separatyści na początku nie zaakceptowali jednak założeń zawartych w porozumieniu i przejęli kontrolę nad Adenem, co doprowadziło do walk w południowym Jemenie i na obszarze archipelagu Socotra. W trakcie pięcioletniego konfliktu śmierć poniosły dziesiątki tysięcy ludzi, a kraj ogarnęła jedna z największych katastrof humanitarnych na świecie. Nadzieją na poprawę dramatycznej sytuacji najuboższego kraju na Półwyspie Arabskim jest ostatni wpis na Twitterze opublikowany przez Nizara Haisama – rzecznika STC, który brzmiał następująco: Południowa Rada Przejściowa ogłasza rezygnację z deklaracji samorządności, aby umożliwić sojuszowi arabskiemu wdrożenie porozumienia z Rijadu.
Południowa część Jemenu do 1990 r. znana była pod nazwą Ludowo-Demokratycznej Republiki Jemenu, która 22 maja 1990 r. utworzyła z Jemenem Północnym (Jemeńską Republiką Arabską) jedno państwo o nazwie Republika Jemenu. W 1994 r. separatyści z południa, dążąc do oderwania się tej części kraju, wywołali wojnę domową, która zakończyła się pojednaniem. Jednym ze skutków tej wojny było odrodzenie się jemeńskiego trybalizmu (utrzymywanie się w społeczeństwach narodowych dawnych podziałów i odrębności klanowych lub plemiennych) występującego w opozycji do elit politycznych, którym liderzy plemienni nigdy nie ufali. Instytucje polityczne państwa same stały się areną politycznej rywalizacji plemion, które opanowały parlament i słaby system partyjny. Na północy Jemenu dominują konfederacje plemion Haszid i Bakil. Konfederacja Bakil jest najliczniejsza, cieszy się dużą niezależnością od państwa i posiada znaczne siły militarne. Na południu kraju występują dwie słabsze konfederacje plemion Himjar i Madhij. W 2007 r. na południu utworzony został separatystyczny Ruch Południowy (Al-Hirak al-Dżanubi), który wezwał do odłączenia od reszty kraju i powrotu do granic z Jemenem Północnym sprzed 1990 r. W maju 2017 r. Ruch Południowy przekształcił się w Południową Radę Przejściową.